ریزش موی تلوژن افلوویوم

ریزش موی تلوژن افلوویوم نوعی از ریزش مو است که معمولا پس از یک واقعه ناگوار، شوک، استرس شدید یا عمل جراحی و تصادف اتفاق می افتد. این نوع ریزش مو معمولا دربالای سر افراد ایجاد می شود.

تلوژن افلوویوم چیست؟

ریزش موی تلوژن افلوویوم وقتی تایید می شود که فرد این نوع ریزش را بیش از ۶ ماه داشته باشد. معمولا این نوع ریزش مو قابل برگشت می باشد. یک فرد مبتلا به این نوع ریزش مو معمولا تمام موهای خود را از دست نمی دهد ولی موها بطور قابل ملاحظه ای نازک و کم پشت می شوند.

وجه مشخصه این نوع ریزش مو، نازک شدن موها و افزایش ریزش مو می باشد. این نوع ریزش مو بیشتر در زنان اتفاق می افتد و معمولا با اختلال در چرخه رشد مو رخ می دهد. همانطور که می دانید چرخه زندگی مو شامل ۳ مرحله است:

• آناژن یا فاز رشد
• کاتاژن یا فاز بینابینی
• تلوژن یا فاز استراحت و مرگ

در ریزش موی تلوژن افلوویوم در حقیقت بیشتر موها در فاز تلوژن قرار میگیرند. در حالت عادی ۵ تا ۱۰ درصد موها در فاز تلوژن هستند اما در وضعیت تلوژن افلوویوم فاز آناژن کند میشود و موها بیشتر در فاز تلوژن قرار می گیرند و فولیکول های در فاز تلوژن، از ۵% به حدود ۳۰% افزایش می یابند و باعث ریزش مو می شوند.

علائم

مهمترین علامت ریزش موی تلوژن افلوویوم افزایش تعداد موهای ریخته شده است. شخص با دیدن مو روی بالش یا در چاهک آب هنگام دوش گرفتن یا تعداد زیادی مو در شانه یا برس متوجه افزایش ریزش موی خود می شود.

علل:

اختلال در چرخه زندگی مو میتواند بعلل زیر اتفاق بیافتد:

• استرس شدید: استرس های شدید و طولانی می توانند باعث ریزش موی تلوژن افلوویوم شوند. معمولا این نوع ریزش مو ۳ ماه بعد از واقعه استرس زا شروع می شود.
• رژیم غذایی ناکافی: مو به مواد غذایی اساسی مانند پروتئین، آهن، ویتامین های خانوده B و زینک برای رشد نیاز دارد. کمبود این مواد مغذی می تواند باعث آسیب به تعداد و کیفیت موها شود.
• کاهش وزن شدید و یا محرومیت طولانی از کالری کافی می تواند باعث ریزش موها شود.
• حاملگی و زایمان: در طول حاملگی بیشتر موها در فاز آناژن قرار می گیرند و این وضعیت بخاطر هورمون های ترشح شده در طول حاملگی بین ۳ تا ۶ ماه طول می کشد. این وضع بعد از زایمان و افت شدید هورمونی می تواند به ریزش موی تلوژن افلوویوم منجر شود.
• یائسگی: تغییرات هورمونی بعد از یائسگی هم می تواند باعث ریزش مو شود.
• داروهای خاص: داروهای خاصی می توانند باعث ریزش موی تلوژن افلوویوم می شوند.
• بیماری های زمینه ای مانند بیماری های اتوایمیون و بیماری های تیروئید می توانند یکی از دلایل تلوژن افلوویوم باشند.
• جراحی: جراحی های سنگین، بستری طولانی مدت در بیمارستان و داروهایی که طی آن به بیمار داده می شوند یکی از دلایل اصلی تلوژن افلوویوم می باشند.
• مسمومیت با فلزات

• درمان:

  درمان اینگونه از ریزش مو بستگی به علت آن دارد. وقتی علت زمینه ای ریزش مو درمان شود، رشد مو نیز به حالت عادی بر میگردد.

  درمان شامل موارد زیر است:

  • تامین کمبود های غذایی از طریق یک رژیم غذایی سالم
  • درمان با هورمون برای کسانی که بعلت یائسگی دچار ریزش مو شده اند.
  • درمان اضطراب و استرس از طریق دارو یا مشاوره
  • درمان مشکلات تیروئیدی در صورتی که علت ریزش مو باشد.
  • جلوگیری از صدمات ناشی از گرما مانند اتوی مو یا سشوار زیاد و همچنین صدمات شیمیایی بعلت رنگ کردن مو یا فر کردن ها.

  رژیم غذایی

  در رژیم غذایی مناسب موارد زیر باید دیده شوند:

  • پروتئین به میزان کافی که باعث بهبود رشد موها می شوند. مطمئن شوید که از مواد غذایی پروتئین مانند گوشت، تخم مرغ، ماهی، لوبیا، غلات و دانه ها( آجیل) استفاده می کنید. اسید آمینه لیزین اصلی ترین عامل در رشد موها می باشد.
  • کمبود آهن می تواند باعث ریزش موی تلوژن افلوویوم باشد. استفاده از مواد غذایی سرشار از آهن می تواند به رفع کمبود آن کمک کنند. غذاهایی مانند گوشت قرمز، جگر، سبزیجات با بر گهای سبز تیره، لوبیا و عدس از منابع خوب آهن می باشند.
  • استفاده از مولتی ویتامین ها می تواند یکی از راه های تامین مواد مورد نیاز رشد مو باشد.

  رشد دوباره ۳ تا ۶ ماه پس از رفع عامل ایجاد ریزش موی تلوژن افلوویوم معمولا موها مجدد رشد عادی خود را پیدا می کنند. در برخی موارد ریزش موها کم می شود ولی متوقف نمی شود. در اکثر موارد ریزش موی تلوژن افلوویم بیش از ۵۰% موها را نمی ریزاند.

• برای مطالعه مطلب کامل بر روی ریزش مو کلیک کنید.